We laten de concurrentie achter ons - Peter Bolland over een gedeeld maatschappelijk belang en het ongemak van concurrentie in het onderwijs.

Weblogbericht | 10-10-2024 | Redactie

Wie: Peter Bolland, programmaleider onderwijsregio Zuidwest-samen
Kracht onderwijsregio’s: met een gedeelde regionale visie de regionale uitdagingen aanpakken
Stap naar voren: de concurrentie voorbij en samen knokken om aan onze maatschappelijke opdracht te voldoen
 

Het fundament van de onderwijsregio is een gedeelde visie

Peter is programmaleider van onderwijsregio Zuidwest-samen. Een onderwijsregio die bestaat uit nu 22 schoolbesturen en 3 pabo’s. Peter: “We zijn als een van de voorloper onderwijsregio’s in april 2023 gestart met 14 partners. Inmiddels zijn we dus bijna verdubbeld. Hoe dat komt? De eerste deelnemers waren sterk intrinsiek gemotiveerd. Wij geloven hierin. Nu merk je ook dat ook andere schoolbesturen zien: iedereen zit erbij, dus we willen niet achterblijven. Bovendien hebben we in de onderwijsregio’s ook gewoon middelen om samen met de partners stappen naar voren te zetten. En dat is natuurlijk altijd een heel sterk argument. Ik denk dat er ook nog iets anders achter ligt. Wij zijn toch wel een heel specifieke regio. We liggen in de schil van Rotterdam en hebben daardoor toch veelal te maken met een andere problematiek dan de grote steden. Die gedeelde identiteit zorgt voor verbinding.”

Transfervrije periode vanaf 1 juli

Als programmaleider coördineert Peter de onderwijsregio. Hij zorgt ervoor dat de partners samen de lijnen uitzetten, dat die lijnen worden ingevuld met concrete acties, dat er projectgroepen komen om die acties uit te voeren en hij monitort vervolgens of die acties uiteindelijk ook succesvol zijn. Dat is belangrijk want een gedeelde visie is een goede basis, maar uiteindelijk wil je ook resultaten zien. Peter gebruikt hiervoor de metafoor van bamboe. Je zaait het en de eerste tijd zie je boven de grond niet veel gebeuren. Maar onder de grond gebeurt van alles, het plantje krijgt wortels en breidt zich snel uit. En dan opeens schiet het uit de grond en is het voor iedereen fris en groen zichtbaar. “Die eerste bamboespruiten zijn nu in onze regio zichtbaar. Zo zetten we bijvoorbeeld samen een aanpak op voor begeleiding van nieuwe leraren. Een leraar opleiden is een, maar je wil ze ook voor de klas krijgen en voor de klas houden. Dat laatste is belangrijk want er is nog steeds te veel uitval. Goede begeleiding is dus essentieel. Dat kan je als individuele school regelen, maar dan moet je maar net iemand kunnen vrijmaken. Door dit samen te doen, zorgen we dat er altijd goede begeleiding is. Een ander voorbeeld is de transfervrije periode.  Besturen hebben samen een transfervrije periode afgesproken. Na 1 juli gaan we niet meer bij elkaar opzoek naar leraren.”

Het is een succes als iedereen de resultaten ervaart

Een andere belangrijke taak van de programmaleider is het relatiebeheer. Peter: “Je moet elkaar leren kennen, aan elkaar ruiken, weten welk vlees je in de kuip hebt. Van elkaar weten wat je kunt halen en kunt brengen. Ik merk dat in onze regio bij steeds meer besturen een mentaliteitsverandering ontstaat. Het idee dat we hetzelfde publieke belang hebben, waar we ons samen voor moeten inzetten. Ik zie dat zeker op bestuursniveau. Voor schooldirecteuren moet dit natuurlijk nog groeien. Ik snap dat wel, je bent toch vooral bezig je eigen school draaiende te houden. En als er bij jou iemand wegvalt, dan wil jij een vervanger, ook als die misschien ergens anders nog meer nodig lijkt te zijn. Uiteindelijk zijn de onderwijsregio’s voor mij geslaagd als iedereen – ouders, scholen, opleidingen, besturen – de meerwaarde van de regionale aanpak voor onze gezamenlijke opdracht daadwerkelijk ervaart.”